Metoda dobrego startu

    Jest to metoda której celem jest wspomaganie rozwoju psychoruchowego dzieci , służy do aktywizowania rozwoju funkcji psychomotorycznych i ich integracji oraz korygowania zaburzeń tego rozwoju, co stwarza warunki prawidłowego procesu uczenia się. Ma ona na celu wspieranie rozwoju dziecka poprzez rehabilitacje psychomotoryczną i edukacje z zastosowaniem polisensorycznego uczenia się. Stosuje się ją w przedszkolach i w edukacji wczesnoszkolnej. W Polsce jako pierwsza rozpowszechniła ją Marta Bogdanowicz.
Geneza Metody Dobrego Startu- pierwowzorem MDS była metoda Le Bon Depart (autorka: Thea Bugnet-van der Voort, z pochodzenia Holenderka)
Założenia tej metody to :
  • wielozmysłowe uczenie się,
  • wykonywanie ruchów zharmonizowanych w czasie i przestrzeni.
Techniki:
  • wystukiwanie rytmu na wałeczkach z piaskiem,
  • rysowanie figur geometrycznych w rytm śpiewanej piosenki,
Ważne w MDS jest zaangażowanie wszystkich funkcji:
  • spostrzeżeniowych
-wzrokowych. słuchowych. dotykowych. kinestetycznych
  • językowych
-fonologicznych, syntaktyczno - morfologicznych, semantycznych
  • ruchowych
-motoryki dużej i małej, równowaga
  • integracji motoryczno - sesnorycznej (współdziałania między funkcjami)
Trzy funkcje ćwiczeń MDS i trzy aspekty ćwiczeń MDS
1.Aspekt wzrokowy (literki, znaki wystukiwane przez ,młodsze dzieci, cyfry. figury geometryczne. lokalizacja w przestrzeni)
2.Słuchowy (np. piosenka, wierszyki, słowa, zdania)
3.Aspekt ruchowy (odtwarzanie wzorów graficznych: figur geometrycznych, literek, cyfr)
4.Integracja
Opisane wyżej warianty Metody Dobrego Startu nawzajem się uzupełniają – stanowią kolejne etapy pracy stymulacyjno – terapeutycznej oraz edukacyjnej.
Cele MDS
  • wspomaganie rozwoju (optymalizacja rozwoju, profilaktyka)
  • diagnozowanie zaburzeń rozwoju (diagnoza)
  • korekcja zaburzeń (wyrównywanie i terapia)
  • wczesna edukacja (nauka rysowania, liter)

Drukuj